Dyslexie

Bij het leren lezen zijn verschillende hersengebieden betrokken. Voor het automatiseren van de letters is het belangrijk dat de perceptie van de letters goed verloopt, dat wil zeggen dat de letters steeds beter herkend worden. Woorden, zinsopbouw, klank-teken koppeling…. wat bij de meeste kinderen zo vanzelf geleerd wordt, is voor kinderen met dyslexie een moeizaam leerproces. De rechter hersenhelft is sterk betrokken bij het leren van nieuwe dingen, zoals lezen. Als het eenmaal geautomatiseerd is, neemt de linker hersenhelft het ten dele over.

Bij het leren lezen en spellen kan het zijn dat een kind blijft hangen in een rechterhersenhelft strategie, en blijft lezen op het niveau van visuele analyse, wat veel tijd in beslag neemt en waardoor het lezen langzaam gaat. Andere kinderen gaan juist te snel over op een linker hersenhelft strategie, waardoor het lezen wel snel verloopt, maar niet nauwkeurig genoeg. Dat levert veel fout gelezen woorden op.

Bij het meten van de activiteit van de hersennetwerken die betrokken zijn bij leesprocessen, constateren wij vaak dat er onrust is. Die kan zich uiten in hoge spanning of juist verminderde alertheid; er lijkt dan sprake van een blokkade in een of andere vorm. Het is moeilijk te duiden wat de reden hiervan is; gaat het hier om aanleg, om ‘angst’ op lezen, hersengebieden die niet goed samenwerken, of gewoon niet als vanzelf in de goede staat komen van waaruit geleerd wordt…..in ieder geval zien we vaak een dysbalans van waaruit de informatie niet goed verwerkt wordt en leren lezen en spellen bemoeilijkt wordt.

Wat ook de oorzaak is, de oplossing is gelegen in het trainen van de hersengebieden betrokken bij concentratie, focus en leesprocessen. Wanneer ervoor gezorgd wordt dat die hersengebieden in optimale staat komen voor informatieverwerking, wordt de blokkade op zijn minst deels weggenomen waardoor het lezen beter op gang komt, of waardoor de aangeboden extra oefening effect heeft.

Vanuit de praktijk kennen we een voorbeeld van een 21-jarige universitaire student die na training merkte dat zijn dyslexie-klachten verdwenen. Dat is uitzondering. Vaker krijgen we te maken met kinderen vanuit het basisonderwijs die vastlopen in het leren lezen, en waarbij door training er sprongetjes worden gemaakt in leesniveau. Het lijkt erop dat de benodigde hersenstructuren gaan doen wat ze moeten doen, het leren lezen wordt gefaciliteerd, waardoor de uitdrukking ‘oefening baart kunst’ ook voor kinderen met dyslexie bewaarheid wordt.